Een baby, geen baan en toch hoop voor Dionne: zo hielp Stichting Debster’s

Een baby, geen baan en toch hoop voor Dionne: zo hielp Stichting Debster’s

Net voor haar zwangerschapsverlof verliest Dionne (22) haar baan. “Je weet: binnen een paar weken heb ik een dochtertje. Wat nu?” Hoe moeten ze al die babyspullen betalen, zoals luiers, kleertjes en voeding? Gelukkig kon Stichting Debster’s hen helpen. Met hun babypakket gaven ze niet alleen praktische steun, maar ook iets wat onbetaalbaar is: rust en hoop.

Zodra Dionne ontdekt dat ze zwanger is, zetten zij en Calan alles op alles om het goed te regelen voor hun kleintje. Dat blijkt alleen niet makkelijk. “Vanaf week drie tot zeventien kon ik niks eten of drinken,” vertelt ze. “Ik was constant misselijk, viel kilo’s af. Toch bleef ik werken, want er moest geld binnenkomen. Je weet: er komt een kindje, dus je wilt dat alles goed geregeld is.”

Geld voor luiers

Maar vlak voordat haar zwangerschapsverlof begon, kreeg ze slecht nieuws. “Mijn werkgever zei dat ze mijn contract niet gingen verlengen. Een week voor mijn verlof. Ik had al twee verlengingen gehad en zou eigenlijk vast in dienst komen. Maar toen ik zwanger bleek, was het ineens ‘druk’. Dat kwam zó hard aan. Alsof ik straf kreeg omdat ik moeder werd.”

Toch vecht Dionne het niet aan, omdat ze hoogzwanger is en wel meer zorgen heeft. Een paar weken later wordt hun dochter geboren en blijft het puzzelen om rond te komen. Ze leven van Calans salaris. “Hij werkt fulltime, maar omdat hij pas 21 is, krijgt hij nog geen vol loon. Soms wil je even iets leuks doen, maar dan denk je: nee, dat geld is voor luiers. Voor de kleine.”

Bij opa op zolder

Ook een eigen plek vinden is lastig. “Huren zijn zó hoog. Met één inkomen lukt dat gewoon niet.” Daarom wonen ze nu bij de familie van Calan. “We wonen tijdelijk bij mijn opa op zolder, in afwachting van een eigen woning,” vertelt Calan. Dionne vult aan: “Het is behelpen. We hebben maar één kamer, dus de babyspullen staan overal. Maar we doen het ermee.”

Hulp: de babybox van Debster’s

De babybox van Stichting Debster’s bracht verlichting. “We kregen spullen die we anders nooit allemaal tegelijk hadden kunnen kopen: verzorgingsproducten, kleertjes, luiers. Dat scheelt zó veel. Maar het mooiste vond ik het gevoel: dat er mensen zijn die aan je denken. Mensen die je niet kennen, maar die je willen helpen. Dat geeft rust. Je kunt weer even ademhalen.”

Hulp vragen vond Dionne moeilijk. “Ik ben niet iemand die snel om hulp vraagt. Je wilt sterk zijn, het zelf doen. Maar soms lukt dat gewoon niet. En dan is het fijn als er iemand is die zegt: ‘Het is oké, je hoeft het niet alleen te doen.’ Bij Debster’s voelde ik me meteen welkom. Ze luisteren echt, ze zijn oprecht geïnteresseerd. Dat doet wat met je.”

Hoop voor de toekomst

Ondanks de moeilijke start kijkt Dionne met vertrouwen vooruit. “Ik begin binnenkort weer met werken. Dat geeft wat meer lucht. En Calan wil volgend jaar solliciteren bij de mariniers. We doen er alles aan om onze dochter een fijne toekomst te geven. We hebben niet veel, maar we hebben elkaar. En dat is het belangrijkste.”

Help gezinnen zoals dat van Dionne

Het Armoedefonds helpt organisaties als Stichting Debster’s én jonge ouders zoals Dionne. Help je ook mee? Al met 5 euro per maand kun jij het verschil maken!

Doneer

Expeditie Armoede

In Expeditie Armoede deelt het Armoedefonds samen met SBS6 verhalen zoals dat van Dionne: verhalen van mensen die elke dag moeten puzzelen waar ze het beetje geld dat ze hebben aan uitgeven. We laten zien welke keuzes zij moeten maken en dat armoede iedereen kan overkomen. Kijk ook mee, elke zondag om 17.00 uur bij SBS6 of via Kijk.

Lees meer over Expeditie Armoede

Angelique werd alleenstaand moeder: “Je denkt dat geluk voor je is weggelegd, en dan valt alles weg”

Angelique werd alleenstaand moeder: “Je denkt dat geluk voor je is weggelegd, en dan valt alles weg”

Angelique (49) is moeder van Lucas (19) en Tygo (16). “We hadden het nooit breed,” vertelt ze. “Maar het leven lachte ons toe. We waren creatief, deden alles samen. Ik maakte mijn eigen trouwjurk, we aten soms soep uit blik met stokbrood, maar we hadden genoeg.” Tot 2011, toen haar man overleed.

“Mijn man had suikerziekte en kreeg steeds vaker hypo’s. Op een dag raakte hij in coma terwijl hij aan het rijden was. Hij botste op een vrachtwagen. Daarna heeft hij nog negen weken in coma gelegen. We sliepen in het ziekenhuis, dag en nacht. Tygo was nog maar anderhalf, Lucas vijf. Uiteindelijk hebben we hem op 30 juni moeten laten gaan.”

Sinds dat moment staat Angelique er alleen voor. “Je wereld wordt heel klein. Je moet alles zelf regelen: kinderen wegbrengen, geld verdienen, boodschappen doen. En je kunt met niemand overleggen. Ik moest roeien met de riemen die ik had.”

“Ik wilde dat de jongens niet wisten dat we arm waren”

Na het overlijden van haar man kreeg Angelique een weduwe-uitkering en een klein wezenpensioen. “Vijftig euro per kind. Dat is veel minder dan alimentatie. Het is geen vetpot, maar daar moest ik het mee doen.”

Door haar gezondheid (ze heeft chronische vermoeidheid en prikkelgevoeligheid) kan ze niet extra werken. “Ik ben weleens letterlijk op de vloer neergevallen. Dat begrijpen mensen niet. ‘Maar je ziet er toch goed uit?’ zeggen ze dan. Je ziet het niet aan de buitenkant.”

Angelique probeerde haar kinderen zoveel mogelijk te beschermen. “Ik wilde niet dat ze wisten dat we arm waren. We aten vaak kliekjes uit de vriezer. Maar ik heb weleens tijden gehad dat ik maar 5 euro in mijn portemonnee had en mijn rekening stond rood. Dan moet je creatief zijn: wat nu?” Kinderfeestjes waren daarin ook een grote uitdaging voor Angelique: “Cadeautjes kopen, extra snoepjes, traktaties; dat kon gewoon niet.”

Angelique bleef vechten

Angeliques oudste zoon Lucas zag wat zijn moeder doormaakte. “Als ze ‘nee’ moest zeggen, zag ik de pijn in haar ogen,” vertelt hij. “Ze vond het vreselijk als ze me iets niet kon geven. Maar ik ben trots op haar. Ze heeft altijd gevochten en nooit opgegeven.”

Lucas en Tygo wonen niet meer thuis, maar komen nog wel bijna elk weekend bij Angelique op bezoek. “We diamond painten, drinken koffie en praten veel. We hebben niet veel nodig. Alleen elkaar.”

“Het is een paleis voor mij”

Een belangrijke steun voor Angelique is Klesteo, de Kleding- en Speelgoedbank in Tiel en omstreken. Hier kunnen mensen in armoede terecht voor kleding en andere basisproducten. “Ze helpen mij met wat iedereen nodig heeft. Een bedlaken, schoenen en natuurlijk kleding. Hun winkel is net een paleis voor mij. Wat een geluk. Er bleven maar kamers komen – nog een kamer waar je spullen mocht uitzoeken, en nog één. Ik vroeg zelfs: ‘Maar ik heb toch al wat, is het niet te veel?’”

Daarom gaat ze er niet te vaak heen. “Er zijn mensen die het nog meer nodig hebben. Ik ben al dankbaar voor wat ik heb. Zonder Klesteo had ik het niet gered.”

Help gezinnen zoals dat van Angelique

Het Armoedefonds helpt organisaties als Klesteo én mensen zoals Angelique. Help je ook mee? Al met 5 euro per maand kan jij het verschil maken!

Doneer

Expeditie Armoede

Het verhaal van Angelique is te zien in het tweede seizoen van Expeditie Armoede. In dit tv-programma deelt het Armoedefonds samen met SBS6 de verhalen van mensen die dagelijks moeten rondkomen van te weinig. We laten zien waar zij tegenaan lopen en dat armoede iedereen kan overkomen. Kijk ook mee, elke zondag om 17.00 uur bij SBS6 of via Kijk.

Lees meer over Expeditie Armoede

Nieuwe afleveringen van Expeditie Armoede

Nieuwe afleveringen van Expeditie Armoede

 
 

Stichting Armoedefonds komt met zes nieuwe afleveringen van de tv-serie Expeditie Armoede. In deze openhartige en inspirerende serie neemt Kim-Lian van der Meij je mee in de levens van mensen die het financieel zwaar hebben. Een eerlijke kijk achter de voordeur.

In dit nieuwe seizoen ontmoet Kim-Lian mensen die hun verhaal met openheid en moed delen, ondanks de vooroordelen, het onbegrip en de schaamte die nog vaak rondom armoede bestaan. Hun openheid raakt en laat zien hoe moeilijk het soms is om rond te komen, maar ook hoe sterk zij zijn en niet opgeven.

Armoede kan iedereen overkomen

Kim-Lian liet eerder weten dat ze hoopt dat de serie mensen aan het denken zet. Zodat we anders naar armoede gaan kijken en minder snel oordelen: “Armoede gebeurt vaak buiten je eigen schuld om. Het kan iedereen overkomen.”

Hulp in de buurt

Tegelijkertijd laat Expeditie Armoede zien hoeveel verbondenheid en samenwerking er is. Overal in Nederland zetten lokale hulporganisaties en vrijwilligers zich in om anderen te ondersteunen. Ze bieden niet alleen praktische hulp, maar ook hoop, vertrouwen en een luisterend oor.

Elke aflevering staat in het teken van persoonlijke verhalen en de hulp die lokale hulporganisaties mogelijk maken. Laat je inspireren door de verhalen in de tv-serie en ontdek wat we samen kunnen doen tegen armoede in Nederland.

Kijk mee!

Kijk vanaf zondag 16 november 2025 elke week om 17.00 uur naar Expeditie Armoede bij SBS6.
Wil je meer weten over de serie of ontdekken hoe jij kunt helpen? Kijk op www.armoedefonds.nl/expeditie-armoede.

Een bijdrage van 1 miljoen euro van de Postcode Loterij voor armoedehulp in Nederland

Een bijdrage van 1 miljoen euro van de Postcode Loterij voor armoedehulp in Nederland

 

Tijdens de Landelijke Bijeenkomst Armoedehulp, een inspirerende dag die wij jaarlijks twee keer organiseren voor honderden lokale hulporganisaties uit heel Nederland, mochten wij een bijzonder moment meemaken. De Nationale Postcode Loterij verraste ons met een geweldige bijdrage van 1 miljoen euro.

Deze steun betekent enorm veel voor ons en voor de vele lokale initiatieven die zich dagelijks inzetten om armoede in Nederland te bestrijden. Lydi Siebers, Managing Director van de Nationale Postcode Loterij, mocht de cheque overhandigen en vertelde: “De kracht van het Armoedefonds zit in hun lokale aanpak. Ze kennen de buurten, de gezinnen en de echte verhalen. Dat sluit perfect aan bij onze missie: samen bijdragen aan een rechtvaardige samenleving.”

Een dag vol ontmoeting, inspiratie en erkenning

Op de Landelijke Bijeenkomst Armoedehulp kwamen maar liefst zevenhonderd lokale armoedebestrijders samen om kennis te delen, elkaar te inspireren en nieuwe samenwerkingen aan te gaan. Juist op deze dag, waarop we met elkaar stilstonden bij de noodzaak van lokale hulp, ontvingen we het nieuws dat de Postcode Loterij ons werk de komende drie jaar ondersteunt.

“Wat een dag! We mochten een prachtige cheque van de Postcode Loterij in ontvangst nemen. Geweldige support om armoede in Nederland aan te pakken. Dank aan alle deelnemers en medewerkers van de loterij en hun vertrouwen in onze organisatie. Maar vooral dank aan al die lokale vrijwilligers die vandaag bijeen kwamen en die zich elke dag inzetten om armoede aan te pakken. Mooi dat we daar als Armoedefonds aan bijdragen.”
Henk de Graaf, directeur Stichting Armoedefonds

Samen sterk tegen armoede

De steun van de Postcode Loterij komt op een belangrijk moment. De nood is hoog: steeds meer mensen kloppen aan voor hulp bij armoede. Van gezinnen die geen geld hebben voor schoolspullen tot ouderen die moeten kiezen tussen eten of verwarming.

Dankzij deze bijdrage kunnen wij de komende drie jaar nog meer lokale hulporganisaties ondersteunen en nog meer mensen in armoede bereiken en helpen.

Meer dan spullen: Happy Kast West zorgt voor blije momenten en warmte

Meer dan spullen: Happy Kast West zorgt voor blije momenten en warmte

 

Armoede gaat niet alleen over geld. Het gaat ook over keuzes die je moeten maken: eten op tafel of de energierekening betalen, gymschoenen of maandverband. Voor Monique, oprichtster van de Happy Kast West in Tilburg-West, zijn dit geen dilemma’s die ver van haar afstaan maar keuzes die ze elke dag moet maken. Met Happy Kast West biedt ze een fijne en vrolijke plek waar iedereen gratis spullen kan meenemen, en waar je altijd met een glimlach naar huis gaat. Je neemt er niet alleen spullen mee, maar ook goede energie.

Eigen ervaringen

Monique groeit op in een situatie waarin het moeilijk was en is om rond te komen. In de winter is het normaal om extra lagen aan te trekken en onder dikke dekens te kruipen om warm te blijven. Energie kost namelijk geld dat er niet altijd is. Als er geld overblijft wordt dit zorgvuldig gespaard, zodat er misschien wat lekkers van gekocht kan worden of een kleinigheidje. Uitjes of regelmatig een dagje weg zijn te duur. 

Monique: “Armoede is niet altijd zichtbaar. Als iemand bijvoorbeeld een gebroken been heeft, zie je dat direct. Maar armoede zie je vaak niet aan de buitenkant. Soms vragen mensen waarom ik niet werk, maar ze weten niet wat er in mij omgaat of wat ik in het verleden heb meegemaakt.” Monique vindt het belangrijk om hierover te praten en anderen te laten zien dat er meer is dan wat je op het eerste gezicht ziet.

Juist deze ervaring gaf haar de motivatie om een plek te creëren waar mensen niet alleen spullen vinden, maar ook steun, aandacht en waardigheid.

Een plek met een glimlach

Happy Kast West is meer dan een kast met producten. Bezoekers worden ontvangen met een kop koffie of thee, wat lekkers en er is altijd iemand om een praatje mee te maken. Hier vinden mensen kleding, leuke spulletjes, verzorgingsproducten en soms voedsel, maar minstens zo belangrijk is het menselijke contact en de veiligheid van een plek waar je jezelf kunt zijn.

“Veel mensen die hier binnenkomen, hebben lange tijd met schaamte rondgelopen,” vertelt Monique. “Bij Happy Kast West hoeft dat niet. Hier word je gezien zoals je bent, zonder oordeel.”

De naam Happy Kast West is bewust gekozen: het moest vrolijk en uitnodigend klinken, een positieve tegenhanger van de vele loketten en formulieren waar mensen in armoede vaak mee te maken hebben. “Ik wil dat bezoekers met een glimlach naar buiten gaan. Dat ze voelen: ik ben gezien en mag er zijn, even los van de zorgen thuis of de stress van financiële problemen. Zelf weet ik als geen ander hoe belangrijk dit is.”

Vertrouwen groeit langzaam

Het opbouwen van vertrouwen kost tijd. Veel bezoekers durfden in het begin nauwelijks binnen te stappen. Sommigen kwamen alleen om te kijken, uit nieuwsgierigheid, zonder iets te vragen. Pas na maanden begonnen ze hun verhaal te delen.

“Dat raakt me altijd,” zegt Monique. “Het laat zien dat Happy Kast West niet alleen een plek is om spullen te halen, maar ook een veilige omgeving is waar je jezelf kunt laten zien. Sommige mensen komen nu wekelijks langs, voor een praatje of een kop koffie, omdat ze zich hier op hun gemak voelen.”

Het initiatief draait volledig op vrijwilligers en donaties. Alles wordt zorgvuldig georganiseerd: van kleding en voedsel tot het kleine beetje administratie dat nodig is om alles draaiende te houden. Vertrouwen winnen blijft echter altijd het belangrijkste, en dat doet Monique stap voor stap, met geduld en begrip.

Lokale kracht en toekomstwensen

Happy Kast West laat zien hoe belangrijk lokale initiatieven zijn. Buurtbewoners helpen mee, denken mee, doneren spullen of dragen op andere manieren bij. Zo ontstaat een netwerk waarin iedereen elkaar versterkt.

“Het zou fantastisch zijn als we ooit een ANBI-status kunnen krijgen,” vertelt Monique. “Dat opent deuren voor structurele steun van donateurs en bedrijven, waardoor we meer mensen kunnen bereiken. Maar zelfs zonder die status blijf ik dit werk doen, omdat het verschil dat we maken zo zichtbaar is. Mensen lopen met een glimlach naar buiten, en dat is onbetaalbaar.”

Happy Kast West laat zien dat lokale initiatieven het verschil maken. Door samenwerking met het Armoedefonds kunnen kleine projecten groeien en mensen ondersteunen, en zo bouwen we samen aan een samenleving waarin niemand buiten de boot valt.